“Ketika itu saya masih remaja, mengembala kambing kepunyaan Uqbah bin Mu’aith. Tiba-tiba datang Nabi Muhammad bersama Abu Bakar dan bertanya: “Hai nak, apakah kamu punya susu untuk minuman kami? “ Aku orang kepercayaan”, ujarku, dan tidak dapat memberi anda berdua minuman..!

Maka sabda Nabi: “Apakah kamu punya kambing betina mandul yang belum dikahwini oleh yang jantan?” Ada”, ujarku. Lalu saya bawa ia kepada mereka. Kambing itu diikat kakinya dan disapu susunya sambil memohon kepada Allah. Tiba-tiba susu itu berair banyak. Kemudian Abu Bakar mengambil sebuah batu cembung yang digunakan Nabi untuk menampung perahan susu. Lalu Abu Bakar pun minum dan saya pun tidak ketinggalan.

Selepas itu Nabi menitihkan kepada susu: “Kempislah”, maka susu itu menjadi kempis. Selepas peristiwa itu saya datang menemui Nabi, kataku, “ Ajarkan kepadaku kata-kata itu!. Kata Nabi: “ Engkau akan menjadi anak terpelajar!.

Alangkah hairan dan takjubnya Ibnu Mas’ud ketika menyaksikan seorang hamba Allah yang salih dan utusannya yang dipercayai memohon kepada Tuhan sambil menyapu susu haiwan yang belum pernah berair selama ini, tiba-tiba mengeluarkan kurnia dan rezeki daripada Allah seperti air susu murni yang enak diminum.

Ketika itu, belum disedarinya bahawa peristiwa yang disaksikan itu hanyalah mukjizat paling kecil dan tidak begitu bererti, dan tidak berapa lama lagi daripada Rasulullah yang mulia itu akan disaksikan mukjizat yang akan menggoncangkan dunia dan memenuhinya dengan petunjuk serta cahaya.

Bahkan pada saat itu, belum diketahui, bahawa dirinya sendiri yang ketika itu masih seorang remaja lemah lagi miskin, yang menerima upah sebagai penggembala kambing milik Uqbah bin Mu’aith akan muncul; sebagai satu daripada mukjizat ini, yang selepas ditempatkan oleh Islam menjadi seorang beriman, akan mengalahkan kesombongan orang Quraisy dan menakluk.

Dia yang selama ini tidak berani lalu di hadapan seorang pembesar Quraisy kecuali dengan menjingkatkan kaki dan menundukkan kepala, pada kemudian hari selepas memeluk Islam, tampil depan majlis bangsawan di sisi Kaabah, sementara semua pemimpin dan pemuka Quraisy duduk berkumpul lalu berdiri di hadapan mereka suaranya yang merdu dan membangkitkan minat, berisikan wahyu Illahi al-Quranul Karim:

Bismillahirrahmanirrahim.
Allah Yang Maha Rahman
Yang mengajarkan al-Quran
Menciptakan insan
dan menyampaikan padanya penjelasannya
Matahari dan bulan beredar menurut perhitungannya
Sedang binatang dan kayu-kayan sama sujud kepada Tuhan.

Lalu dilanjutkan bacaannya, sementara pemuka Quraisy sama terpesona.

Tidak percaya pada pandangan mata dan pendengaran telinga mereka tidak tergambar dalam di fikiran mereka bahawa orang yang menentang kekuasaan dan kesombongan mereka..., tidak lebih daripada seorang upahan di antara mereka dan penggembala kambing daripada kalangan bangsawan Quraisy iaitu Abdullah bin Mas’ud, seorang miskin yang hina.

Marilah kita dengar keterangan daripada saksi mata melukiskan peristiwa yang amat menarik dan menakjubkan itu, orang itu tiada lain daripada Zubair ra, katanya:

“Yang mula-mula menderas al-Quran di Makkah selepas Rasulullah SAW ialah Abdullah bin Mas’ud. Suatu hari sahabat Rasulullah berkumpul, kata mereka: “Demi Allah orang Quraisy belum lagi mendengar sedikit pun al-Quran ini dibaca dengan suara keras di hadapan mereka.

Nah, siapa di antara bersedia mendengarnya kepada mereka. Maka kata Ibnu Mas’ud: “Saya.”

Kata mereka: ”Kami khuatir keselamatan dirimu!. Yang kami inginkan ialah seorang lelaki yang mempunyai kerabat yang akan mempertahankan daripada orang itu jika mereka bermaksud jahat,” Biarlah saya!, kata Ibnu Mas’ud pula, “ Allah pasti membela”.